De aandacht van de mens was voornamelijk gericht op zijn relatie met de omgeving, met planten en dieren, en met zijn eigen levensenergie. Weten welke planten je sterk maken of waar je ziek van wordt of dood aan kan gaan.
Het karakteristieke kenmerk van het sjamanisme is dat altijd uitgegaan wordt van het geheel, de gehele mens, de mens in relatie tot zijn omgeving, familie, de stam, de natuur en de kosmos. De basis is de totale balans.

Als iemand ziek was of als de oogsten mislukten of de jacht geen succes was, dan werd de oorzaak gezocht in een verstoring van het totale evenwicht en dan werd door de sjamaan geprobeerd om dit evenwicht te herstellen.
Het sjamanisme is volstrekt universeel. Duizenden en duizenden jaren kwam het over de hele wereld voor. Er ontstond een vorm van sjamanisme waarbij werdt gewerkt met de spirits van de natuur, hemellichamen en de voorouders het verwerven van hun wijsheid, ervaring en bescherming.